Może to jej urok, a może to korekta Gamma?

Witam moich szanownych słuchaczy, dzisiaj będzie post artystyczny, bo nie samym pasztetem żyje człowiek. jednak jak zwykle na początek musi być minimalna ilość lania wody, pasztetu i narzekania na fakt, że ciągle nie posiadam statywu do robienia zdjęć.
Dlaczego zatem nie każesz komuś zrobić sobie zdjęcia?
Ano dlatego, odpowiem, że jakoś czuję, że ucierpiałaby przy tym moja godność czy duma czy jakkolwiek chcecie to coś zwać. Na razie pytania 'A co ty jakąś szafiarką zostałaś?' zbywam, obracam w żart i puszczam w niepamięć, ale znając mnie, długo tak nie pociągnę.

Dlatego potrzebny mi statyw. Od zaraz.
To nic, że wczoraj wydałam równowartość statywu na tkaniny. Są rzeczy ważne i ważniejsze, trzeba mieć jakieś priorytety przecież no.

Ale jako, że jestem w domu na weekend, poprosiłam kogoś o zdjęcia. I nie, nie spłonęłam przy tym! Nie, piekło nie zamarzło, chociaż dość mocno się ochłodziło. Tak, że mogę pokazać wam rzecz, która czekała na swoje pięć minut już parę ładnych miesięcy.

Kurtka Versace (oczywiście vintage), poprawiona i ulepszona tak, że zamieniła się w kurtkę marki Cebula Couture, unikalną i jedyną w swoim rodzaju. 
Kurtka nie samodzielnie szyta, tylko kupiona (szybciej, łatwiej, taniej i ogólnie jakoś tak nie ufam sobie w kwestii nabijania napów). Nie mogło się jednak obejść bez własnoręcznego poprawienia jej, żeby nie była taka czarna i zwykła i pospolita.

Rysunek inspirowany trzema rzeczami, które całkiem lubię:
- The Neighbourhood (a dokładnie ich styl i ich za duże, nieforemne ubrania, w których wygląda się jak włóczęga, chociaż na plecach ma się napisane 'Chanel')
- rysunkami Elicii Edijanto, a dokładnie jednym, na który natknęłam się na Pintereście.
- pokazem jakiegoś projektanta, którego nazwiska nie pamiętam, ale który miał w swojej kolekcji koszulkę z napisem "UNFOLLOW'. Przekaz dobry, więc jako znany fałszerz, wprost nie mogłam się oprzeć.

I to wszystko na dziś. Trzymajcie się ciepło, pozdrawiam, Donatella.